Οι φίλοι του μπλοκ

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007

Φιλοδασική Ένωσις Αμοργού, μία πρωτοποριακή προσπάθεια πριν 72 χρόνια

Φοβερές πυρκαγιές έχουμε φέτος στα δάση μας. Πάρνηθα, Πήλιο, Κίσσαβος έγιναν κάρβουνο. Αλλά και στο Αιγαίο χτύπησε η φωτιά, πρώτα στην Σάμο και χθές στην Σκιάθο όπου η καταστροφή είναι μεγάλη. Δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμα στην μέση του καλοκαιριού και δεν ξέρουμε ποια συμφορά μπορεί να μας βρει στις επόμενες έξη βδομάδες με τις υψηλές θερμοκρασίες, την αυξημένη ξηρότητα και τα δυνατά μελτέμια.
Μια παρηγοριά στο κατάμαυρο τοπίο, που για ένα ακόμα καλοκαίρι, αρχίζει να εξαπλώνεται στην Ελλάδα είναι οι αυθόρμητες και μαζικές αντιδράσεις των πολιτών και μερίδας του Τύπου για τον πύρινο όλεθρο που εξαπλώνεται στην φύση της Ελλάδας. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο στα νησιά του Αιγαίου που διαθέτουν δάση και οξύνεται δραματικά σε όλα τα νησιά, χωρίς καμία εξαίρεση, με την ανεξέλεγκτη υπερβόσκηση από τα κατσίκια και μάλιστα με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Στο δικό μας το νησί από πολύ παλιά οι Αμοργιανοί ενδιαφέρθηκαν για τα θέματα που σήμερα ονομάζουμε οικολογικά. Το 1885 ο Αντώνιος Μηλιαράκης εκθειάζει την φιλοπονία των Αμοργιανών, «ιδία των δημοτών Αιγιάλης», στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν τις γαίες με την φύτευση δένδρων.
Η πιο οργανωμένη προσπάθεια για την βελτίωση του πράσινου έγινε στα Κατάπολα κατά την δεκαετία 1930—40, με την ίδρυση της Φιλοδασικής Ενώσεως Αμοργού και ιδρυτές τους εξής:
Ν. Α. Γαβαλλάς, Μάρκος Πάσσαρης, Αριστείδης Πράσινος, Π. Ο. Δεσποτίδης, Ε. Σίμος, Γ. Μουράτης, Γ. Θεολογίτης, Σ. Σίμος, Ν. Δ. Γαβαλλάς, Α. Εξαρχόπουλος, Αντώνιος Ν. Φωστιέρης, Ε. Ρούσσος, Ι. Μωραϊτάκης, Μ. Νομικός, Κ. Μαύρος, Ιωάννης Βεκρής, Ε. Πρέκας, Γ. Ι. Νομικός. Κων. Μ. Εξαρχόπουλος και Μιχ. Δεσποτίδης.
Όλοι οι προαναφερόμενοι ήταν απλοί άνθρωποι: πλοιοκτήτες ιστιοφόρων σκαφών, αγρότες, υπάλληλοι. Το καταστατικό της Φιλοδασικής Ενώσεως Αμοργού, με έδρα τα Κατάπολα, εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Σύρου και δημοσιεύθηκε το 1935. Πρόεδρος ανέλαβε ο καπετάν Αντώνης Φωστιέρης (φωτογραφία) και γ. γραμματέας ο Ν. Γαβαλλάς.
Σύμφωνα με το καταστατικό, σκοπός της Ενώσεως ήταν:
  • Η ανάπτυξη από τους πολίτες της αγάπης προς το πράσινο, η δενδροφύτευση κατάλληλων χώρων, η διατήρηση υπαρχόντων κηπαρίων, αλσυλλίων και δενδροστοιχιών κοινοτικών ή μη, η με κάθε μέσον και τρόπο αύξηση της χλωρίδας της Αμοργού και των νησιών της.
  • Η εξεύρεση των αναγκαίων μέσων και πόρων για την επιμόρφωση εκείνων των γεωργών και των παιδιών τους που επιδεικνύουν «εξαιρετικήν επιμέλειαν και αγάπην προ το πράσινον», με την αποστολή τους σε ειδικές σχολές και την χρησιμοποίησή τους για την ασφαλέστερη ευόδωση των σκοπών της Ενώσεως.
Τακτικά μέλη μπορούσαν να γίνουν όλοι οι Αμοργιανοί, μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, άντρες και γυναίκες, αρκεί να μην είχαν καταδικαστεί για δασικές παραβάσεις. Οι εκτός νησιού Αμοργιανοί, όπως επίσης οι εκπαιδευτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι που ζούσαν στο νησί, μπορούσαν να γίνουν αντεπιστέλλοντα μέλη, χωρίς το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Η ετήσια συνδρομή για τα τακτικά μέλη ήταν 30 δραχμές και για τους εταίρους 15 δραχμές. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια και οι ιδρυτές της Φιλοδασικής Ενώσεως Αμοργού προπορεύτηκαν της εποχής τους. Έχουμε κάθε λόγο να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους σήμερα και να βελτιώσουμε το φυσικό περιβάλλον της Αμοργού.
(Το υλικό προέρχεται από το αρχείο του ποιητή Αντώνη Φωστιέρη)

Δεν υπάρχουν σχόλια: